Βιβλιοπαρουσίαση Πεζογραφίας: Δυτικά του Νείλου

Ο Μπάμπης Δερμιτζάκης παρουσιάζει στο Λέξημα και στην ενότητα
Πεζογραφία το βιβλίο της Πέρσας Κουμούτση από τις εκδόσεις "Ψυχογιός", "Δυτικά του Νείλου"
Διαβάστε ένα απόσπασμα:


Πριν λίγες μέρες διάβασα το βιβλίο «Η πόλη του έρωτα και της φωτιάς» του Γιουσούφ Ιντρίς, και αμέσως μετά γνώρισα τη μεταφράστριά του την Πέρσα Κουμούτση, σ' αυτή την ωραία παρέα της Άγκυρας, όπου μαζευόμαστε κάθε Σάββατο. Καθώς είμαι συγκριτολόγος από ιδιοσυγκρασία, όπως με χαρακτήρισε ο καθηγητής της συγκριτικής γραμματολογίας Steven Tφtφsy de Zepetnek, βρίσκω σαν πιο πρόσφορο τρόπο να παρουσιάσω το τελευταίο της βιβλίο «Δυτικά του Νείλου» συγκρίνοντάς το με το βιβλίο του Ιντρίς. Πιστεύω ότι συγκρίνοντας βρίσκεις περισσότερα πράγματα, και μια και έτυχε η συγκυρία...
Το βιβλίο της Πέρσας θα μπορούσε να έχει τον τίτλο που είχε το βιβλίο του Ιντρίς στα αραβικά: Ερωτική Ιστορία. Γιατί είναι κυριολεκτικά μια ερωτική ιστορία, ενώ το έργο του Ιντρίς είναι κατά το ήμισυ ερωτικό και κατά το άλλο ήμισυ επαναστατικό.
Η Πέρσα βαφτίζει το βιβλίο της από το χώρο όπου λαμβάνει χώρα η μυθοπλασία της: Δυτικά του Νείλου, κάπου στο Κάιρο. Με ανάλογο τρόπο ξαναβαφτίζει ο Ψυχογιός το βιβλίο του Ιντρίς: Η πόλη του έρωτα και της φωτιάς, που είναι το Κάιρο. Είναι σημαντικό να ορισθεί ο χωρικός προσδιορισμός στο παρακείμενο του βιβλίου (αν και στο βιβλίο του Ιντρίς αυτό θα μπορούσε να γίνει ως υπότιτλος) για έναν αναγνώστη που ζει σε μια άλλη χώρα, και κυρίως για το βιβλίο της Πέρσας. Δεν πρέπει να εκπλαγεί ο έλληνας αναγνώστης βλέποντας ένα μυθιστόρημα μιας ελληνίδας να έχει υπόθεση που διαδραματίζεται σε άλλη χώρα.
Η Πέρσα είναι γυναίκα ελληνίδα, που μεγάλωσε όμως και σπούδασε στην Αίγυπτο. Ο Ιντρίς είναι άντρας αιγύπτιος. Η υπόθεση των έργων τους τοποθετείται το 1952, τη χρονιά που συνέβησαν κοσμοϊστορικά γεγονότα για την Αίγυπτο. Αποτυχημένη εξέγερση του αιγυπτιακού λαού ενάντια στην αγγλοκρατία, που κατέληξε όμως στην εκθρόνιση του βασιλιά και στην ανάληψη της εξουσίας από τον Γκαμάλ Άμπντελ Νάσερ.
Ο Ιντρίς γράφει φορτισμένος από τα γεγονότα, το 1956. Η Πέρσα γράφει το 2006. Στο τέλος του βιβλίου της η ιστορία εκτείνεται σε δυο ακόμη χρόνους: το 1956, τη χρονιά της εθνικοποίησης της διώρυγας του Σουέζ και τον αραβοϊσραηλινό πόλεμο, και σε ένα πρόσφατο χρόνο, που μένει απροσδιόριστος χρονολογικά.
Η αφηγηματική άνεση και των δυο είναι εκπληκτική. Οι ερωτικές σκηνές είναι ασύλληπτης ομορφιάς.
(απόσπασμα)

Για να διαβάσετε ολόκληρη την παρουσίαση κάντε κλικ εδώ