Η γλώσσα του σώματος στην ποίηση της Κατερίνας Αγγελάκη Ρουκ

Ένα εξαιρετικό άρθρο της Μαρίας Δέλλιου στο www.lexima.gr αναλύει με μια διαφορετική ματιά την ποίηση της Κατερίνας Αγγελάκη Ρουκ.

Σας παραθέτουμε ένα απόσπασμα:

Η γλώσσα του σώματος στην ποίηση της Κατερίνας Αγγελάκη Ρουκ

Η ποίηση της Κατερίνας Αγγελάκη Ρουκ (ΚΑΡ στο εξής) αποτελεί ένα αυτόνομο σύμπαν μέσα στο σώμα της λογοτεχνίας. Η ΚΑΡ δεν συνεχίζει καμία παράδοση, δεν ενδιαφέρεται να ενταχθεί σε κάποιο λογοτεχνικό ρεύμα ή σχολή ή να αντιταχθεί σε αυτό αμφισβητώντας το. Δεν ενδιαφέρεται για τα ιστορικά γεγονότα που κατά το κοινώς λεγόμενο «σημάδεψαν τον τόπο», παρόλο που ανήκει στην δεύτερη μεταπολεμική γενιά, δεν παίρνει με την ποίησή της μέρος σε καμία ιδεολογική ή πολιτική διαμάχη. Η επιλογή της αυτή όμως, όπως θα δούμε στη συνέχεια, δεν είναι μία απολιτική στάση, ούτε πολύ περισσότερο εκφράζει εφησυχασμό και δειλία, αλλά, όπως αποδεικνύεται τώρα, μετά από την πάροδο τόσων ετών, είναι μία εφυής ρήξη με ο,τιδήποτε μπορεί να την αλλοτριώσει, μία απελευθέρωση της ποίησής της από κάθε εξωτερικό στοιχείο, ώστε να εκφράσει αποκλειστικά και μόνο το δικό της εσωτερικό κόσμο και να αναπτύξει τη δική της ποιητική φωνή. Η ΚΑΡ χτίζει ένα σπιτάκι για τη γυναικεία ύπαρξη μέσα στην ποίηση, χρησιμοποιώντας όπως ο παραδοσιακός χτίστης του λαϊκού πολιτισμού, υλικά από το περιβάλλον της. Το περιβάλλον της όμως δεν είναι η περίκλειστη ζωή μέσα στο μικροαστικό σπίτι της πόλης μιας παντρεμένης κόρης «καλής οικογενείας». Το περιβάλλον της είναι το σώμα της, η φυσική της ύπαρξη, από το οποίο πηγάζει η ποίησή της, με αποτέλεσμα να αποκτάει έτσι, με έναν πολύ φυσικό τρόπο, η ποίηση αυτή ταυτότητα και φύλο. Απέναντι στην ποίηση με την ιστορία δεκάδων αιώνων που φέρνει αναπόφευκτα την ανδρική σφραγίδα, η ΚΑΡ φέρνει και εγκαθιστά στην ποίηση το σώμα της, ένα ποιητικό γυναικείο σώμα, φτιαγμένο από λέξεις. Ο ερωτικός λόγος που αρθρώνει αυτό το θηλυκό σώμα είναι πρωτογενής, είναι λόγος υποκειμένου και όχι λόγος ερωτικού αντικειμένου. Δεν είναι ένα θηλυκό σώμα που μιλά για την ερωτική του ζωή με ένα λόγο διαμεσολαβημένο από το αντρικό βλέμμα που το μετατρέπει σε αντικείμενο. Στην ποίησή της το θηλυκό σώμα ταυτίζεται με τον άνθρωπο και ο λόγος της αρθρώνεται πάνω στο δίπτυχο έρωτας-πόνος που υποκρύπτει την αντίθεση έρωτας - θάνατος.
(συνεχίζεται)


Δείτε ολόκληρο το άρθρο: Η γλώσσα του σώματος στην ποίηση της Κατερίνας Αγγελάκη Ρουκ, στο ηλεκτρονικό λογοτεχνικό περιοδικό "Λέξημα"
Επίσης:
Δείτε την παρουσίαση της ποιητικής συλλογής "Στον ουρανό του τίποτα με ελάχιστα" της Κατερίνας Αγγελάκη Ρουκ στο ηλεκτρονικό λογοτεχνικό περιοδικό "Λέξημα" από την Εύη Οικονομίδου,