Βιβλιοπαρουσιάσεις - Ποιητικές συλλογές

Σας παρουσιάζουμε αποσπάσματα από τις παρουσιάσεις των ποιητικών συλλογών των παρακάτω που έγιναν στο www.lexima.gr στην κατηγορία Βιβλιοπαρουσιάσεις και την υποκατηγορία της Ποίησης:
Αγάθη Γεωργιάδου, Αργύρης Χιόνης, Γιάννης Στρούμπας, Νίκος Ορφανός, Νίκος Καραγεώργος





Αγάθη Γεωργιάδου
Ιδανικές φωνές κι αγαπημένες
Εκδ. Μεταίχμιο, 2006

Πρόσφατα κυκλοφόρησαν από το Μεταίχμιο τα τρία βιβλία της σειράς «Ιδανικές φωνές κι αγαπημένες», συνοδευόμενα από αντίστοιχα CD, με απαγγελίες των ανθολογημένων ποιημάτων. Ενδιαφέρον το εγχείρημα για τους φίλους της ποίησης καθώς διασώζονται οι φωνές των ίδιων των ποιητών να απαγγέλλουν, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί και μια καλή ευκαιρία για όσους θα ήθελαν να προσεγγίσουν την ποίηση.

Παλαμάς, Καβάφης, Σικελιανός, Βάρναλης, Ρίτσος, Βρεττάκος, Ελύτης, Εμπειρίκος, Εγγονόπουλος, Σεφέρης, Αναγνωστάκης, Σαχτούρης, Σινόπουλος, είναι οι ποιητές που παρουσιάζονται στα τρία βιβλία με σύντομο, αλλά ουσιαστικό, βιογραφικό, απόσπασμα του έργου τους και ερμηνευτική προσέγγιση των ανθολογημένων ποιημάτων σε μια προσπάθεια να γίνουν κατανοητά. Αυτή ακριβώς η σύνθετη προσέγγιση ποιητών και ποιημάτων είναι που καθιστά ξεχωριστή την έκδοση και ενδιαφέρουσα για όλο το φάσμα των αναγνωστών.
(Απόσπασμα από την παρουσίαση που έκανε ο Γιάννης Μανιάτης για το Λέξημα)


Αργύρης Χιόνης
Όντα και μη όντα
Εκδ. Γαβριηλίδη, 2006

Η ποίηση είναι σοβαρή υπόθεση και ακριβώς γι`αυτό ενίοτε επιτρέπει και το παιχνίδι.
Αυτή η φράση του Αργύρη Χιόνη, σε συνέντευξή του πριν από δέκα περίπου χρόνια, μας βοηθά να κατανοήσουμε και το πρόσφατο βιβλίο του με τίτλο ΟΝΤΑ ΚΑΙ ΜΗ ΟΝΤΑ, όπου εμπλέκονται όλα σχεδόν τα είδη του λόγου σ' ένα Ποιητικό παιχνίδι, με …ιστορίες που μπορούν να καταλάβουν μόνο οι ποιητές και τα παιδιά, κι όσοι από τους μεγάλους μείνανε παιδιά (ΤΑ ΑΙΩΝΟΒΙΑ ΔΕΝΤΡΑ, σελ. 15). Εκεί, η ποιητική σύλληψη συναντά τον δοκιμιακό λόγο κι αυτός με τη σειρά του το παραμύθι και το ποίημα, με μια φυσική ακολουθία που τίποτα δεν ξενίζει και ο λόγος κυριαρχεί, πέρα από τα όρια της μορφής και της κατηγοριοποίησης.

Φιλοπαίγμων από την αρχή σ' ένα κρυφτό χωρίς κρυψώνες, ή πιο σωστά χωρίς εμφανείς κρυψώνες, φροντίζει ο ίδιος να αποκαλύψει κάποιες από τις οφειλές - επιρροές του. Μεταξύ αυτών και Το βιβλίο των φανταστικών όντων, του Μπόρχες, απ' όπου προέρχονται τουλάχιστον τρεις ιστορίες του Χιόνη και για το οποίο μας έχει προϊδεάσει αναφέροντας την επιρροή του από …το φωτεινό παράδειγμα των εκλεκτών συναδέλφων Νάσου Βαγενά και Δημήτρη Καλοκύρη στον τομέα της παράφρασης και δημιουργικής ανάπλασης αλλοδαπών κειμένων (ΟΦΕΙΛΕΣ, σελ. 8).
(Απόσπασμα από την παρουσίαση που έκανε ο Γιάννης Μανιάτης για το Λέξημα)



Γιάννης Στρούμπας
Τ' αναγκαία προς το τ-ζην (ποιητικές γ-ραφές),
Εκδ. Γαβριηλίδης, Αθήνα 2006

Ο Γιάννης Στρούμπας είναι φιλόλογος και διδάσκει στη μέση εκπαίδευση. Η συλλογή του με τίτλο Τ' αναγκαία προς το τ-ζην είναι το πρώτο του βιβλίο και περιέχει 35 συνθέσεις του.
Η ποιητική του δεν ταξιδεύει τον αναγνώστη ως είθισται, δεν αναζητά αρχέγονα μυστικά στα βάθη του “είναι” κι ωραίες εικόνες. Ο Γ. Στρούμπας χρησιμοποιεί τον ποιητικό λόγο για να καταγράψει την εποχή του και μάλιστα τα “κακώς κείμενα”, η ποίησή του είναι ρεαλιστική, σκωπτική και δεικτική.
Οι τίτλοι των ποιημάτων του δίνουν μια πρώτη αίσθηση της κριτικής του σκέψης: “εργατική παγκοσμιοποίηση”, “η θηλιά”, “Ομιχλώδης κάθαρση”, “εξόφθαλμη δημοκρατία”, “πτήση εκδημοκρατισμού”, “Αρειμάνιος ειρηνιστής”, “Εναλλακτικός διάλογος”, “Χαμένη αθωότητα”, “Γνησίων Απογόνων επιχειρηματικά γονίδια” κ.ά.

Ο Γιάννης Στρούμπας κατάγεται από την Κομοτηνή όπου και διαμένει μόνιμα. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν, που η ποιητική του συλλογή περιέχει ποιήματα που σκιαγραφούν προβλήματα της επαρχιακής κοινωνίας. Παράδειγμα, το απόσπασμα από το ποίημα με τίτλο “Κοσμοπολίτικός επαρχιωτισμός”: Φιγουράροντας με σαματά /βροντώντας τα νεόπλουτα ηχεία του/ μεσάνυχτα και μεσημέρι/ φλερτάρει με την επιδειξιμανία του μοντέρνου/ πασχίζει την αναγνώριση του πρωτευουσιάνου/ νομίζει πως την αύρα του κοσμοπολίτη ανεμίζει/ κάθε που στον ενοχλημένο περίγυρο συντρίβεται /αλαλάζοντας/ την επιδεικτική του χωριατιά.
(Απόσπασμα της παρουσίασης που έκανε η Αικατερίνη Βεζιρτζόγλου για το Λέξημα)



Νίκος Ορφανός
Στο ακρογιάλι
Εκδ. Υπερόριος 2006

Ο Νίκος Ορφανός, συνταξιούχος δάσκαλος τώρα, είναι ένα πολυτάλαντο άτομο με πλούσια δραστηριότητα. Συγγραφέας τεσσάρων διδακτικών βιβλίων, ερασιτέχνης μουσικός και ζωγράφος, δημοσιογράφος και πεζογράφος, μας αποκάλυψε τελευταία ότι έχει μεγάλο ταλέντο και στην ποίηση. Μέσα σε ελάχιστο διάστημα έγραψε και εξέδωσε σε συγκεντρωτικό τόμο σεβαστό αριθμό ποιημάτων.

Διαβάζοντας τα ποιήματά του θυμήθηκα αυτά που διάβασα για την ενδομήτρια ζωή. Ο άνθρωπος στην αρχική του φάση μοιάζει με ψάρι, και σταδιακά παίρνει τη μορφή του ανθρώπου. Για να το πούμε με βιολογικούς όρους, μέσα στους εννιά μήνες της ενδομήτριας ζωής αναπαράγεται σε οντογενετικό επίπεδο η φυλογενετική εξέλιξη. Έτσι και ο ορφανός, ξεκινώντας από τον ομοιοκατάληκτο στίχο της παραδοσιακής ποίησης περνάει στον ανομοιοκατάληκτο στίχο της σύγχρονης ποίησης.

Αυτή την εξέλιξη βέβαια την μαντεύει κανείς, γιατί η κατάταξη τον ποιημάτων δεν έχει γίνει χρονολογικά αλλά θεματικά. Έτσι σε όλες τις ενότητες βλέπουμε τα διάφορα στυλ από τα οποία πέρασε ο Ορφανός.
(Απόσπασμα της παρουσίασης που έκανε ο Μπάμπης Δερμιτζάκης για το Λέξημα)



Νίκος Καραγεώργος
Στης άβυσσος της εσχατιές
Αθήνα 2006, Εριφύλη

Ένα πανόραμα υφών και διακειμένων είναι η ποιητική συλλογή του Νίκου Καραγεώργου που φέρει τον τίτλο «Στης άβυσσος της εσχατιές». Πληθωρική σαν την ποίηση του Σικελιανού και του Παλαμά (Πατρίδες), αφηγηματική και φιλοσοφική σαν του Σεφέρη και του Καβάφη (Ο κανείς), κατά τόπους ερωτική (Ελένη), ενδοσκοπική και υπαρξιακή σαν την σύγχρονή μας ποίηση (Στης άβυσσος της εσχατιές), έλκεται σαν μαγνήτης από τα μέτρα και τις ομοιοκαταληξίες της πιο παλιάς μας ποίησης, και πιο ειδικά από τον δεκαπεντασύλλαβο του δημοτικού τραγουδιού. Υπάρχουν άφθονοι δεκαπεντασύλλαβοι σπαρμένοι μέσα στα ποιήματά του. «Δέξου το γέλιο που αντηχεί, στο μνήμα των παιδιών τους», «Καθώς τ' αηδόνια την αυγή αρνούνται να σωπάσουν» (σημειώστε το σεφερικό διακείμενο «Τ' αηδόνια δεν σ' αφήνουνε να κοιμηθείς στις Πλάτρες», «Μικροί θεοί στη σύναξη των ώριμων οργίων» κλπ. Στην παρακάτω στροφή, που σε πρώτη ανάγνωση μοιάζει με τον ελεύθερο στίχο της σύγχρονης ποίησης, υπάρχει ένας αμφίβραχυς, ο δεύτερος στίχος, και δυο ίαμβοι, ο τρίτος και ο τέταρτος στίχος. Ακόμη και ο πρώτος και ο τελευταίος που τους πλαισιώνουν, μοιάζουν σαν ανολοκλήρωτοι δάκτυλοι:
(Απόσπασμα της παρουσίασης που έκανε ο Μπάμπης Δερμιτζάκης για το Λέξημα)



Κάντε κλικ εδώ για να δείτε όλόκληρες τις ανωτέρω παρουσιάσεις
και
κάντε κλικ εδώ για να βρέιτε και να διαβάσετε και άλλες παρουσιάσεις βιβλίων ποίησης, που έχουν γίνει στο Λέξημα